Δίνουμε ζωή και μορφή στα άψυχα

Αν ονειρευόμαστε ότι λαξεύουμε ένα κομμάτι ξύλου, πλάθουμε  ένα ζυμάρι κ.λ.π. κάτι νέο δημιουργείται, παίρνει νέα μορφή, αποκτά ζωή και χρώμα.  Έχει σημασία τι είναι αυτό. Κάτι άψυχο που πλάθεται, λαξεύεται, σμιλεύεται και παίρνει άλλη όψη, σχήμα και μορφή, πέρα από όλα αποκτά ανάσα,  συμβολίζει τη δημιουργική μας  σκέψη και την πνευματική μας ενέργεια. Αλληγορικά δηλώνει ότι μπορούμε να αλλάξουμε την άχαρη ζωή μας. Να της δώσουμε διαφορετική μορφή, να της δώσουμε ανάσα, χρώμα, σχήμα. Στο χέρι μας είναι να κάνουμε θαύματα , κάτι πεθαμένο να αποκτήσει ζωή, να αλλάξουμε τον κόσμο, να τον πλάσουμε από την αρχή, φτάνει να το αποφασίσουμε, κυριολεκτικά ή μεταφορικά. Πρέπει να δώσουμε νέα ζωή σε κάποια σχέση ή κατάσταση, που ήδη θεωρούσαμε ξεχασμένη ή πεθαμένη.   Την ίδια ακριβώς ερμηνεία  έχει και η ταρίχευση,  με τη διαφορά ότι στην ταρίχευση ισχύουν όλα τα άλλα εκτός από τη ζωή, διότι δεν έχει αναπνοή.

Αλληγορικά,  η ταρίχευση μοιάζει σαν να θέλουμε να πιστεύουμε σε μια ιστορία που έχει πεθάνει για μας, το γνωρίζουμε,  αλλά δεν θέλουμε να την αποβάλλουμε από μέσα μας. Της δίνουμε την δύναμη να υπάρχει μέσα μας, χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση  από τον άλλο, μόνο να υπάρχει στ’ αλήθεια. Απλά την τρέφουμε και ζούμε με το φάντασμά της, επειδή δεν έχουμε κάτι άλλο να σκεφτούμε.  Την σκοτώνουμε όταν βρούμε κάτι άλλο, διότι ένα ζωντανό ζώο είναι καλύτερο από ένα βαλσαμωμένο, αλλά το βαλσαμωμένο δεν σε βλάπτει. Το αληθινό μπορεί να σε δαγκώσει, να σε πνίξει, να σε πληγώσει, αλλά και να σου δώσει φιλιά, όπως ένα σκυλάκι. Γι’ αυτό τα δειλά άτομα που φοβούνται να ρισκάρουν, στερούνται τα θετικά για να μην γνωρίσουν τα αρνητικά. Έτσι βολεύονται με το βαλσαμωμένο ζώο,  ακόμα κι αν ξέρουν  πόσα καλά προσφέρει το ρίσκο στη ζωή μας, αλλά από φόβο δεν το τολμούν.

.